Bukartyk. Fatalny przykład dla młodzieżyPiotr Bukartyk, Jakub Jabłonka, Paweł Łęczuk

Bukartyk. Fatalny przykład dla młodzieży
Nasza recenzja

Człowiek – orkiestra. Taki przydomek można nadać Piotrowi Bukartykowi. Urodzony w 1964 roku w Zielonej Górze - artysta, muzyk, konferansjer – udziela się radiowej Trójce (obok W. Mana!), prowadzi warsztaty muzyczne na Woodstocku (jest autorem utworu „Z tylu chmur”) oraz wcielał się w rolę Van Morrisona w spektaklu ‘Jeździec Burzy’, który opowiadał o życiu innego barda – Jima Morrisona z The Doors.

Książka „Bukartyk. Fatalny przykład dla młodzieży” to przedstawiciel popularnych ostatnimi czasy biografii ludzi sceny. Autorów tekstu jest trzech: sam Bukartyk oraz Jakub Jabłonka i Paweł Łęczuk  (pisarze  tworzący duet twórczo-producencki Forever Young Books).

Na 250 stronach otrzymujemy dość klasyczny podział na rozdziały oraz ułożoną chronologicznie historię, chociaż książka przybiera też formę felietonową. Książkę, z szeregu innych autobiografii, wyróżnia poczucie humoru oraz zabawa słowem. Wszak, to dziecko Bukartyka – nie mogło być inaczej! W dobry sposób oddaje to cytat Wojciecha Manna: „Potrafi tworzyć nie tylko satyryczne muzyczne felietony, wkurzające ludzi małych i ponurych, ale także poetyckie piosenki o życiu, odczuciach i uczuciach, których ludzie mali i ponurzy nie rozumieją.”

Sporo miejsca poświecono muzycznym projektom (m.in. zespołowi Sekcja oraz występom solowym). Warto dodać, że Bukartyk jest autorem ponad 500 piosenek i nagrał osiem płyt. W tekście pojawia się sporo tekstów piosenek – świetny pomysł! Całość uzupełnia pełna dyskografia artysty. Docenić należy również okres „kabaretowy”, gdy Piotr zdobywał kolejne nagrody, m.in. na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie oraz Ogólnopolskich Spotkań Twórców i Wykonawców Piosenki Autorskiej. W 1991 roku wygrał Kabareton w Opolu.

Z książki ujawnia się też inny obraz Bukartyka – w chwilach kryzysowych dał się poznać jako człowiek, którego ciężko złamać, a także jako osoba, która żadnej pracy się nie boi.

Koniec końców – wychodzi, że Piotr wcale nie jest takim ‘fatalnym przykładem dla młodzieży’.

Wydawnictwo: Bukowy Las
Liczba stron:272
ISBN:978-83-8074-097-6