Blue Note ogłasza wydanie albumu Wayne’a Shortera „Celebration, Volume 1”

Blue Note ogłasza wydanie albumu Wayne’a Shortera „Celebration, Volume 1”

Wytwórnia Blue Note Records ogłosiła, że 23 sierpnia ukaże się album „Celebration, Volume 1”.

Będzie to pierwsze z serii archiwalnych wydawnictw, których kuratorem był legendarny saksofonista i kompozytor Wayne Shorter, zanim zmarł w 2023 roku.

To ekscytujące nagranie na żywo z 2014 roku uchwyciło wspaniały kwartet Shortera z pianistą Danilo Perezem, basistą Johnem Patituccim i perkusistą Brianem Blade’em podczas Stockholm Jazz Festival w Szwecji. Na albumie usłyszymy niektóre z ulubionych utworów zespołu, w tym „Zero Gravity”, „Smilin’ Through”, „Orbits”, „Lotus” i „She Moves Through The Fair”. Album rozpoczyna się singlem „Edge of the World (End Title)”, tematem autorstwa kompozytora Arthura B. Rubinsteina z filmu WarGames z 1983 roku.

– Jesienią 2022 roku Rob Griffin zaczął wysyłać Wayne’owi mnóstwo niewydanej muzyki do posortowania – wspomina Carolina Shorter w książeczce albumu. – Zaczął słuchać jej przez całą dobę. Robiłam coś w domu, rozmawiałam przez telefon, pracowałam, a on krzyczał „Carolina! Musisz przyjść i tego posłuchać! Zobacz, co ci kolesie robią!”. Wayne robił szczegółowe notatki. Niektóre z nich są przedrukowane w booklecie albumu.

– Kiedy usłyszał koncert w Sztokholmie, powiedział „to jest ten album!” – kontynuuje. – Potem zaczął słuchać więcej ich muzyki i zdał sobie sprawę, że będzie to musiało być więcej niż jedno nagranie. Początkowo chciał nazwać kolekcję „Unidentified Flying Objects”, myśląc o nutach, które wszyscy grali jako o UFO. W styczniu 2023 roku, kiedy po raz ostatni trafił do szpitala, kontynuował wybieranie utworów i układanie albumów. Przesłanie „Never Give Up”, który podkreśla całą jego misję, było silniejsze niż kiedykolwiek. Dopiero w ostatnich dziesięciu dniach swojego życia zdał sobie sprawę, że już go nie będzie, aby zobaczyć, jak to się urzeczywistnia. Zaczął odczuwać pilną potrzebę celebrowania życia i postanowił zmienić nazwę kolekcji na „Celebration”. Powiedziałam „Tak, Wayne! Świętujmy! Tak to się powinno nazywać. Celebracja!”.

Blue Note będzie również świętować dziedzictwo Shortera kilkoma reedycjami jego klasycznych albumów, w tym Tone Poet Vinyl Edition „Odyssey of Iska” (1970), która ukaże się 5 lipca, Classic Vinyl Edition „JuJu” (1964), która ukaże się 16 sierpnia oraz Blue Note Authorized Dealer ekskluzywna niebieska reedycja winylowa „Speak No Evil” (1964), która będzie dostępna od 9 sierpnia w niezależnych sklepach płytowych.

Side A

1. Zero Gravity to the 15th Dimension

Written by Wayne Shorter, Danilo Perez, John Patitucci, Brian Blade

2. Smilin’ Through

Written by Arthur A. Penn

Side B

1. Zero Gravity to the 11th Dimension

Written by Wayne Shorter, Danilo Perez, John Patitucci, Brian Blade

2. Zero Gravity to the 12th Dimension

Written by Wayne Shorter, Danilo Perez, John Patitucci, Brian Blade

3. Zero Gravity – Unbound

Written by Wayne Shorter, Danilo Perez, John Patitucci, Brian Blade

4. Orbits

Written by Wayne Shorter

5. Edge of The World (End Title)

Written by Arthur B Rubinstein

Side C

1. Zero Gravity to the 90th Dimension

Written by Wayne Shorter, Danilo Perez, John Patitucci, Brian Blade

2. Lotus

Written by Wayne Shorter

Side D

1. She Moves Through The Fair

Written by Wayne Shorter

Wayne Shorter: saksofon tenorowy i sopranowy

Danilo Perez: fortepian

John Patitucci: bas

Brian Blade: perkusja

Produced by Wayne Shorter and Don Was

Recorded live October 18, 2014 by Rob Griffin and Nicolas Poitrenaud at Stockholm Concert Hall, Stockholm Jazz Festival, Stockholm, Sweden

Assisted by Olivier Chambin

Re-Recorded and Mixed by Rob Griffin at AcousTech, Casco Viejo, Panama

Mastered by Harold LaRue at Harold LaRue Mastering, Houston, Texas

Vinyl Mastering by Chris Muth at Taloowa Corporation, Yonkers, NY

Vinyl Manufactured at Record Technology Incorporated (RTI)

* * *

Wayne Shorter urodzony 25 sierpnia 1933 roku w Newark, New Jersey, zapisał się na kartach historii muzyki na przestrzeni 60 lat. Po raz pierwszy zyskał rozgłos w 1959 roku, kiedy dołączył do Jazz Messengers Arta Blakeya i unowocześnił zespół, dzięki pomysłowym improwizacjom i genialnym kompozycjom, takim jak „Lester Left Town”, „Children of the Night” i „Free for All”, które można było usłyszeć na albumach Blue Note, w tym „The Big Beat”, „Mosaic” i „Indestructible”. Alfred Lion ostatecznie podpisał z nim kontrakt fonograficzny, a Shorter nagrał spektakularną serię albumów dla Blue Note w latach 1964-1970, w tym „Night Dreamer”, „Juju”, „Speak No Evil”, „Adam’s Apple”, „Schizophrenia”, „Super Nova” i „Odyssey of Iska”.

Okres ten pokrywał się również z latami współpracy Shortera z Milesem Davisem, najpierw jako członek pionierskiego kwintetu trębacza z Hancockiem, Ronem Carterem i Tonym Williamsem (Davis nazwał go „intelektualnym katalizatorem muzycznym” zespołu), a później jako część wczesnych kreacji fusion Davisa. Shorter współtworzył pionierską grupę Weather Report w 1970 roku z klawiszowcem Joe Zawinulem. W 2001 roku założył własny kwartet z Danilo Perezem, Johnem Patituccim i Brianem Bladem, który stał się jedną z najbardziej uznanych grup jazzowych XXI wieku.

Shorter powrócił do Blue Note w 2013 roku wraz z wydaniem „Without a Net”, albumu, na którym wystąpił jego kwartet wraz z gośćmi specjalnymi The Imani Winds. W 2018 roku powrócił z „EMANON”, niezwykłym potrójnym albumem w wykonaniu kwartetu i Orpheus Chamber Orchestra. Muzyce towarzyszyła powieść graficzna napisana przez Shortera wraz z Monicą Sly i zilustrowana przez Randy’ego DuBurke’a.

Utwory Shortera były wykonywane przez Chicago Symphony, Detroit Symphony, Lyon Symphony, Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia, Filharmonię Praską, Royal Concertge-bouw Orchestra, a on sam otrzymał zamówienia od Los Angeles Philharmonic, National Symphony i innych. W sumie Wayne Shorter stworzył ponad 200 kompozycji, a dziesiątki z nich stały się współczesnymi standardami. Został uznany za mistrza jazzu NEA, a jego liczne wyróżnienia obejmują 13 nagród Grammy i nagrodę Kennedy Center Honor 2018.

Komentarze: